Valére Vanden Bogaerde, burgemeester van Izegem, gaf de aanzet tot de bouw van twee landhuizen en een conciërgewoning net buiten het centrum van Izegem, maar het waren zijn twee oudste zonen, Emile en Gaspard, die de plannen uitvoerden. De familie Vanden Bogaerde stelde de Izegemse stadsarchitect Jules Vercoutere aan als ontwerper van de kastelen Wolvenhof, Wallemote en bijgebouwen. In 1912 werd gestart met de bouw van de kastelen en met de aanleg van de bijbehorende parken. Gaspard Vanden Bogaerde bewoonde Wallemote, zijn initialen zien we bovenaan op de voorgevel.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog legden de Duitsers beslag op beide kastelen. Wallemote werd gebruikt als badinrichting voor de ontluizingdienst, het kreeg daardoor de bijnaam “Luizenkasteel”. Beide kastelen kwamen zwaar beschadigd uit de oorlog. Na de oorlog werd Wallemote gedeeltelijk herbouwd.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden beide kastelen terug bezet. Op het dak van Wallemote werd een Duitse verkenningspost geïnstalleerd. Na de oorlog werd het verkocht aan borstelfabrikant R. Werbrouck-Peers, en in 1952 werd het bezit van het Sint-Jozefscollege, om in 1997 door de stad Izegem te worden aangekocht. Het Stadsbestuur van Izegem koos ervoor om het Kasteel Wallemote op te knappen en het te gebruiken als polyvalente zalen voor verschillende toepassingen.